De tuinderswoning aan de Papenweg, onder aan de Pietersberg in Maastricht, is gebouwd aan het einde van de 19e eeuw. Kenmerkend voor dit huis is het contrast tussen het voorname voorhuis, uitgevoerd in baksteen en de daarachter gelegen schuur in het ‘goedkope’ mergel. De entree van het woonhuis is centraal gelegen in de voorgevel, met aan beide zijden in het voorhuis een kamer. In de loop van de tijd is de schuur bij het woonhuis getrokken, waarbij de oorspronkelijke trap in het voorhuis aangepast moest worden om het achterhuis te bereiken.

Bij de conversie van het woonhuis is het gehele achterhuis, mede vanwege de slechte bouwkundige staat, vervangen. De trap, die oorspronkelijk in het voorhuis was gesitueerd is naar het achterhuis verplaatst. Hierdoor is de centrale entree doorgetrokken naar het achterhuis en is er een doorzicht naar de tuin gecreëerd. Het mergel van de zijgevel is doorgetrokken naar de achtergevel, zoals het oorspronkelijk ook geweest is. De nieuwe kozijnen zijn uitgevoerd in aluminium, waarbij er gekozen is voor een zo smal mogelijk profiel.

De nieuwe trap, evenals de houten vloeren op de verdieping, zijn van Enkerhuizer Iepenhout, dat gewaterd is, een oude techniek waardoor het hout duurzamer wordt en beter te verwerken is. De nieuwe bewoners zijn vervent zeilers. De nieuwe trap is door een scheepswerf gebouwd, die normaal boten restaureert, waarbij de techniek van het maken van ronde masten is toegepast voor de leuning van de trap. Bij de verbouwing van het huis is gezocht naar een harmonie tussen het bestaande en het nieuwe, waarbij de ambachtelijkheid en zuiver gebruik van materialen een grote rol heeft gespeeld.

Locatie: Papenweg 38, Maastricht

Opdrachtgever: Privaat

Architect: Artesk van Royen Architecten

Ontwerp: Teske van Royen, Wytske van der Veen, Remy Kroese

Constructie: Ingenieursbureau van Ekris, Eijsden

Aannemer: Laro Bouw, Eckelrade

Trapbouw: Ventis Scheepstimmerwerf, Enkhuizen

Fotografie: Anja Schlamann, Köln & Wytske van der Veen

Uitvoering: 2009-2011